Ne ben seni tanıyordum
ne de sen beni.
Ne de seni ve beni tanıyan birisi vardı.
Bir gün geldin ansızın;
kırk ikindi yağmuru gibi
bulutsuz ve çisesiz bir havada
damlaları ıslattın.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
ANSIZIN
Şiir his dolu,kaderin cilvesi böyle dile getirilirse duyguları debreştirir.
Doğa hadisesi ile de desteklenince bambaşka oluverir vesselam..
Yıllar önce,şöyle deyivermişim ne demekse ;
Mevsim sonbahar artık
Bakıyorum geçtiğin yollara,
Yerler altın sarısı
İzlerini kaybetmiş
Vefasız topraklar ve
Üzerinde solgun yapraklar...
Gökyüzünde bulutlar nemli,
Ve ağlamaya,
Gözlerim kadar istekli...
Bir saçların kaldı aklımda
İğde kokuşlu
Ellerinin sıcaklığı bir de...
Tebrikler Muammer bey bu duygu yoğun güzel şiiriniz için..Gene neler söyletti bana..:;)))))
Mim Kemal Ertuğrul
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta