ansızca yaşlanır insan
Hiç yaşamamışçasına
ak düştü düşücek derken saçlarına
bir sabah kar yağacak ocağına
ne kadar saklarsan sakla küf tutacak anıların
yaklaştıkça ölüm yaşamak isteyeceksin daha çok
gideceksin
önünde sonunda gideceksin
ve bir sabah
çiğ tanesi olup yağacağını sanma
birdaha asla gelmeyeceksin
hatırlanmayacaksın bile
vicdanınla başbaşa kal
sevmeyi öğret öğretebildiğin kadar
silahın yüreğin olsun
gözyaşın değil
diren ölene kadar
1995
Güray ErarslanKayıt Tarihi : 21.10.2009 23:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!