Ansız Ölmüş Şiiri - Hezari İ Gaddar

ellerim tetikte namlu şakakta
azrail bakıyor köşe başından
bir adım yakın gibi bin adım ırakta
geçmiş ve gelecek yakın şuandan
büyük boşluk ve karanlık
sokaklar,caddeler,şehir çıkmazda
dürülmemiş hesaplar hepsi zindanlık
dolaşır bulaşır özgür ortalıkta
kemirir zihnini acı çıkmazlar
doldurmuş ömrünü akçe etmezler
boş sürülmüş ömüre,gücü yetmezler
elbet şansız ve ansız ölürler
bu gül uğruna ölüm üzre olan bülbülün yası
bu yol almamış ömrün aşsız sefer tası
bu,iki ömür arasında bir ansızın yarası
elleri tetikte namlu şakakta...

bir an sonra şöyle derler:

selasını okumayın o ansız öldü
namazını kıldırmayın o dinsiz öldü
güngörmeden dem sürmeden hesapsız öldü
gördük biz elleri tetikteydi namlusu şakakta
o ansız öldü.