Övgüler düzdüğüm, şiirler döktüğüm,
Öyküler kurduğum geçmişimin kağıt yığını,
Karşıdan öyle boş boş bana bakıyordu
Kısık mum ışığının altında.
Nicedir eimi bile sürmediğim,
Tozlarını bile üflemediğim solgun kağıtlar,
Kendilerini bir anda yok edip,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta