Tutuştuğu günde taşların bağrı
ufukların ötesinden titretir içini bir çağrı
bakarsın sağına soluna annen görmez seni
ayakların bağı kopmuş tutmaz seni
gök kızıl gonca gibi açar
serinlik veren sular onlarda yanar
gülü nergisi yetiştiren dağlar savrulur
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta