Tutuştuğu günde taşların bağrı
ufukların ötesinden titretir içini bir çağrı
bakarsın sağına soluna annen görmez seni
ayakların bağı kopmuş tutmaz seni
gök kızıl gonca gibi açar
serinlik veren sular onlarda yanar
gülü nergisi yetiştiren dağlar savrulur
vahşi hayvanlar bir araya toplanır
her nefis kendi derdinde ben ise senin
ansan adımı söylesen yada hayrkırsan
gökleri yaran cibril gibi inerdim
ışığı kesen burak gibi alırdım
bir bilsen ankaranın deli kızı
seni içimenasıl nakış nakış işlemişim
Kayıt Tarihi : 20.7.2010 20:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!