Anonim Sapıklar Şiiri - Yunus Emre Gümüş

bir el oldular üçü
bir ailenin, bir bahçenin
soldurdular çiçeğini.
üç parmaklı hayvana özendiler
o kadar tembeldiler ki
biri tuttu tecavüz etti
biri kesti attı
biri aldı yaktı
yetmedi soğuk kanlı
kaldılar, var gibi kanları
kansızlardı oysa en kansızlardan
insan kopyalansa
müsvette kalırlardı
daha müsvette kopyalardan

haşa derler söylerken
allah görmedi akışını kanının
duymadı yırtılışını boğazının
hani kesilirken değil, bağırırken
şimdide isyanımı duymadı
bak demek yokmuş, demek
bir başınaymışsın olay mahalinde
mini dünyanın koca allahı
neredeydin, can çıkarken minibüste...