Anneyi çocuğa doğurmak...

.

yoldaşlarım, yalnız yola düşenlerdir ”

gece konuyor yollarıma
uzun ışıklarda duvar
sisle geliyor nem
konuyor camlarıma
ellerimde buz kıranlar
kağıt aklayıcılar

üşümek için bahane arıyorum
bilirim cana gelir insan
imsıcak da hayat var
başlar alışır beyazlıkta
uykuda gelir yanı başına
dalar çocuk elinde rüyalara

dokundukça rüya yaşar
yoldan gelenler bilir
bahar üşümeden sonra var
an ölür, huzur örülür

eller çeperleri dermeli
sevilmeli
gelir rüzgar
alır gider düşleri
üşümek için bahanen olmalı
mesela gözleri ateş sevgili
almalı aklımı esir etmeli…

merak edilen; anne mi doğurur çocuğu acıya, çocuk mu anneyi
madem ki ilk ses acıdan çıkmış, bilmek istiyorum.

şa yılı /

•imsıcak: iki ten ilk dokunduğunda hissedilen, daha sonra
alışılan sıcaklık