Bir akşam ezanında başladı yokluğun,
ufukta kan rengine döndü bütün dualar,
taş gibi çöktü yokluğun alnıma,
sanki doğduğumdan beri aradığım ses,
kendi içimde yankılandı,
"anne" dedim —
gökyüzü ağladı.
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta