Gözlerindeki umudun yeşili olmalı,
Kara saçlarına karlar dolunca önce,
Sonra amansız hastalığın pençesi
Takılıp dökünce gümüş tellerini.
Yılların eskitemediği benzersiz gülüşünü,
Yüzündeki hüzünlü çizgilerin silemezken,
Dillerinde yarım kalmış bestelerin,
saatin kadranında değiştirmez yönümüzü,
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
Devamını Oku
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
