Gözlerindeki umudun yeşili olmalı,
Kara saçlarına karlar dolunca önce,
Sonra amansız hastalığın pençesi
Takılıp dökünce gümüş tellerini.
Yılların eskitemediği benzersiz gülüşünü,
Yüzündeki hüzünlü çizgilerin silemezken,
Dillerinde yarım kalmış bestelerin,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
