Anneye Serzeniş Şiiri - Bayram Tunca

Doğurmasaydın olmaz mıydı be anne
Zaten, çileli doğmamış mıydın sen de
Bak çilekeş kervanına katıldım ben de
Vedan ile acıyı iliklerimde tattım anne

Ah görmemiş miydin şu alemin yüzünü
Güvenilmiyor artık dostun dahi sözüne
Gözyaşları yıkıyor nicelerimizin yüzünü
Bir neşter vurmak gerek bu işin özüne

Afet beni anne sitemimde çizmeyi aştım
Çilekeşlikten ne edeceğimi çok şaşırdım
Feryadımı duyan olmayınca dert yandım
Sen gittin gideli ben hep aşkınla yandım

Biliyorum içindeki o sevgiyi Allah koydu
Nebi’de çokluğunuzla övünürüm diyordu
Eminim ki, sen beni iyi niyetle doğurdun
Hem hamurumu aşk ve şevkle yoğurdun

Daha mürüvetimi göremeden gitin anne
Bizleri boynu bükük öksüz bıraktın anne
Ne sen bizi, ne de biz seni doyduk anne
Gittin gideli, hasretinle hep yandık anne

Elimizden ne gelirdi ki bu takdiri ilahiydi
Ondan ademoğlu bu olanları boyun eydi
Hem Nebiler nebisi de öksüz değil miydi
Bizleri en güzel teselliyi, itikadımız verdi

Ne olur deştirmeyin şu yaramı daha fazla
Ya getirin anamı, ya da götürün beni ona
Bıktım artık şu dünyanın adaletsizliğinden
Yoksa şikayetçi olurum orda ekserinizden

Yine bugün de yüzümü gözyaşlarım yıkadı
Yokluğunda hicranlı gözyaşımı silen olmadı
Senin gibi teselli edecek bir yaran kalmadı
Sensiz şu yalan dünya bana hiç yar olmadı

Gurbet ellerde çığlıklarımı hiç duyan olmadı
Hiç kimse başımı okşayıp, hal hatır sormadı
Sen gittin gideli kimse beni sinesine almadı
Şair Bayram şu dünyada muradını doymadı

26.12.2004-12:26

Not:
Ah annem ah geceleri ben çok üşüyorum
Sensiz gecelerde, hep seni düşünüyorum