Anneye Serzeniş Şiiri - Nihat Malkoç

Elveda demeden göçtün de gittin
Sensizliği aklım almıyor anne! ...
Gönül penceremi açtın da gittin
Kapımı hiç kimse çalmıyor anne! ...

Hasretin yaralar açıp gidiyor
Zaman gözyaşımı içip gidiyor
Hayalin gözümden uçup gidiyor
Suretin aynamda kalmıyor anne! ...

Kalemler toplansa yazamaz seni
Kördüğümsün, eller çözemez seni
Yaşlıdır gözlerim, süzemez seni
Acıyı tatmayan bilmiyor anne! ...

Hayalimden gitmez gözün karası
Ocağım tütmüyor, söndü çırası
Zavallı kalbimin azdı yarası
Kimse gözyaşımı silmiyor anne! ...

Zifiridir gecem, yıldızım söndü
Bu dünyanın yükü sırtıma bindi
Bir tek sen dönmedin, gidenler döndü
Hicranın vadesi dolmuyor anne! ...

Zaman nehir gibi akıp geçiyor
Hicranın ateşi yakıp geçiyor
Teselliye gelen bakıp geçiyor
Hasretin karası solmuyor anne! ...

Mübarek yüzünü düşümde gördüm
Silik hayalini peşimde gördüm
Acının izini yaşımda gördüm
Gönül kolay tamir olmuyor anne! ...

Karakışlardayım, olmadı yazım
Nice yıllar geçti, dinmedi sızım
Senin yokluğunda çok anlamsızım
Senelerdir yüzüm gülmüyor anne! ...

Ölüm kavuşturur ötede bizi
Bu zor bilmecenin çözülür gizi
Silinir yürekten acının izi
Gün bitmeden kimse ölmüyor anne! ...