Her nereye baksam sana benziyor anne,
Çıldırmamak elde değil deli oluyor insan,
Biliyormusun anne bazenleri:
'Çekilde git diyor'içimden bir his,
Anne dört yanım karanlık dört yanım is,
Yoksa senimi saklıyor bu duman bu sis.
Nereye sarılsam taş gibi oluyor,
Senin kucağını özlüyorum anne,
Sen gittin kurudu bütün çeşmeler,
Işıklar kesildi karardı her yer,
Sanki yas tutuyor benle beraber,
Özlüyorum anne özlüyorum seni.
Senden bir esermi bu çatık kaşlar,
Bu gülmeyen yüzler,
Bu mağrur bakışlar,
Bir insan bir ömrü böylemi yaşar.
Özlüyorum anne özlüyorum seni.
Sensiz ısıtmayan güneşle,
Sensiz kuruyan güllerimi,
Her nefesimde sana ağlayan gözlerimi,
Bu sefer sende bitirdim anne.
Özlemin çok zormuş anne,
Anladım ki içimden atamadığım bir korkuymuş meğer,
İnan bana anne seni görmek,
Çölde görülen bir serapmış meğer,
Her şeyi söylemek mümkün,
Sana haykırmak imkansız,
İyice yaklaşmışım sana,
Anne duyuyorum, hissedebiliyorum,
Ama içimde kopan fırtınayı anlatamıyorum...
Kayıt Tarihi : 4.4.2007 17:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gurbette bulunduğum her gün,her ay her saat annem aklıma geliyor.unutamıyorum bir anlık bile olsa.bütün haykırış ve feryadımı kalem ile yazıya döküyorum sessizce.Annem belki duyarda beni düşünür diye.

Şiirini okudum. Çok duygulu. Kutlarım.
Selamlar.
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ
KUTLARIM.
SEVGİLERİMLE
TÜM YORUMLAR (3)