Anne denince: fırtınalar kopar, yüzüme eser.
Anne denince: taşlar parçalanır, yüreyimi ezer.
Anne denince: şimşekler çakar, beynime düşer.
Anne denince: gözlerim dolar, yaşlar iner.
Ah annem nerdesin? Çok ama çok özledim.
Daha ufaktım “anne anne” diye ağladım.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Yürek sesiniz hiç susmasın.
Ne kadar ince ve naif bir davranış.
Rabbim huzurunuzu daim kılsın.
Ne mutlu o Anneye ki evladı emin ellerde.
Nurlar içinde yatsın Annelerimiz.
okurken çok duygulandım.. Allah gani gani rahmet etsin annemize.. yüreğinize sağlık anlaşılır bir şiir yaratmışsınız kardeş..
SaygıLar
okurken çok duygulandım.. Allah gani gani rahmet etsin annemize.. yüreğinize sağlık anlaşılır bir şiir yaratmışsınız kardeş..
SaygıLar
Gönül dostum, şiirinizi okudum Gönlüne sağlık. Yeni şiirlerinizi bekleriz.
Selamlar.
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ
Okula gittim saçımı tarayanım yoktu
Beslenme çantam hep boştu.
Arkadaşlarım “anne” dedikçe hep içim coştu
Hasta oldum hep seni sayıkladım be Anne!
:(((
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta