Anne denince: fırtınalar kopar, yüzüme eser.
Anne denince: taşlar parçalanır, yüreyimi ezer.
Anne denince: şimşekler çakar, beynime düşer.
Anne denince: gözlerim dolar, yaşlar iner.
Ah annem nerdesin? Çok ama çok özledim.
Daha ufaktım “anne anne” diye ağladım.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
