Anneye Özlem Şiiri - Murat Karababa

Gözlerin yaşlıydı veda ederken
'Allah'a emanet' dedin giderken
Beni gördüğünde yüzün gülerken
Resmin 'gel' der gibi bakıyor anne
Hasretin kalbimi yakıyor anne

Hayatın boyunca çok çektin çile
Bedenin tanıştı bir çok dert ile
Cansız, masum bir yüz geldi de dile
Resmin 'gel' der gibi bakıyor anne
Hasretin kalbimi yakıyor anne

Garip diye gelen giden dalaştı
Akbabalar başucunda dolaştı
Yorgun bir ruh Yaradan'a ulaştı
Resmin 'gel' der gibi bakıyor anne
Hasretin kalbimi yakıyor anne

Sana bir dost, bir arkadaş ben vardım
Derdini dinlerken bende ağlardım
Hergün albüm dallar, yaslar bağlardım
Resmin 'gel' der gibi bakıyor anne
Hasretin kalbimi yakıyor anne

Doğmadı üstüne dünya güneşi
Sönmedi gönlünden zulmün ateşi
Ana kucağının varmı bir eşi
Resmin 'gel' der gibi bakıyor anne
Hasretin kalbimi yakıyor anne

Cefakar ömründe gülmedi yüzün
Senden ayrılmadı gam ile hüzün
Bir bulut misali doluyor gözün
Resmin 'gel' der gibi bakıyor anne
Hasretin kalbimi yakıyor anne

Bir zindana döndü dünya gözünde
Dağlar, taşlar yanar yürek közünde
İsmin zikir olur her an sözümde
Resmin 'gel' der gibi bakıyor anne
Hasretin kalbimi yakıyor anne

Deli divaneyim, seni ararım
Mecnun oldum, çölde leyla sorarım
Sana kavuşmaya kafa yorarım
Resmin 'gel' der gibi bakıyor anne
Hasretin kalbimi yakıyor anne

Dost diye bildiğin düşmanım çıktı
Bir çok tuzak kurup dünyanı yıktı
Gözünden gözüme bir mesaj aktı
Resmin 'gel' der gibi bakıyor anne
Hasretin kalbimi yakıyor anne

Bilmem bu özlemle nasıl yaşarım
Senin için karlı dağlar aşarım
Senden davet geldi hemen koşarım
Resmin 'gel' der gibi bakıyor anne
Hasretin kalbimi yakıyor anne