Lâl mıydı dilin de
demedin bana
bu yükün/hayatın
bu kadar ağır olduğunu
ne vardı söyleseydin
fısıldayıp kulağıma
adımı koyar gibi
usulca deseydin
vermeseydin de sevgini
ta ezelden bileydim
yaşanmazlıkları
bir gün dönüp arkanı
bakmasaydın yüzüme
vermeseydin ab-ı hayat
toprak damlı bir köy odasından
ya da
başak derdiğin
bir ekin tarlasından
kanat çırpsaydım hayata…
Kayıt Tarihi : 5.4.2013 09:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
insanı alıp hülyalara götürüyor
çok begendim kutluyorum şairimi
bundan sonra sayfanıza daha çok uğrarım
yaşamı daha yeni anlıyorum
öyle hızlı ki adımlarım
mutsuzluğa koşabiliyorum...
''Ben Büyüdüm Anne'' adlı nacizane şiirimden mısralarımla bu güzel şiire eşlik etmek istedim.
tebrikler ve paylaşım için teşekkürler.
TÜM YORUMLAR (3)