Duvarlar beton, pencere demir,
Camlar da karanlık, ışığı bilmem
Her yanım soğuk, buz kesmiş sanki
Zindanda sıcağı unuttum anne
Bir avlu daracık uzun mu uzun
Gördüğüm gökyüzü gerçek mi bilmem
Gece yıldızlar da beliriyormuş
Gökyüzünün gece rengini bilmem,
Bu gün mektup günüydü, geldi okundu
Hani mektup yazan ellerin nerde
Yarın açık görüş var, koğuşta bayram
Senden hiç bir haber gelmiyor anne
Anlattığın masallar bir bir aklımda
Duvarlara çizdim kahramanları
Acizler kaleme ihtiyaç duyar
Taşa taşla kazıdım senin adını
Unuttum sesini, çağırışını
Arkamdan seslensen duysam tanımam
Unuttum yüzünü, gülümsemeni
Yüzünü yakından görsem tanımam
Rüyalarım sensiz, düşlerim sensiz
Hayalim de seni kaybetti anne
Yalnızlığım sığmıyor göğsüme anne
Daralıyorum, boğuluyorum
Bazen firar edip kaçsam diyorum
Kurtarsam ruhumu prangalardan
Kırlara çıksam, dolaşsam dursam
Sevdiğin çiçekleri tek tek toplasam
Mezarına baş koyup biraz uyusam
Koklasam toprağı ellerin gibi
Toprak kokunu geri verir mi anne
Dünya bir mahkumgah annesizlere
Olsaydın, zindanım, olurdu bahar
Her çocuk anneye ihtiyaç duyar
Cenneti koysalar annesizliğe
Annesiz cennetin ne anlamı var
11.05.2025 Ehyet DUMLU
Kayıt Tarihi : 13.10.2025 16:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!