Anneye Mektup Şiiri - Sebati Manav

Bilmediğim bir şehre getirdiler bir gece
Dar koridorlardan geçtim elimde kelepçe
Demir kapıları kapattılar bir bir üstüme
Yalnızdım yanımda bir tek sen vardın anne

Daracık penceresiz havasız bir hücre
Duvarlara izler bırakmış kalanlar kendince
Biliyorum dualarındayım, sen demesende
Sende benim gözyaşlarımdasın anne

İsimler, kahır dolu hikâyeler var çiziklerde
İspat edemedim atılan iftira kaldı üstüme
Böyle giderse aralarına katılacağım bende
Ne diyim kalmadı inancım adalete anne

Bilmiyorum anne çıkabilir miyim buradan
İspat edip kurtulur muyum atılan iftiradan
Yoksa benimde hikâyemi okurlar buradan
Masum olduğumu bir sen biliyorsun anne

Onunda hikâyesi okundu yazdığı duvardan
Masum olduğu anlaşıldı ölmesinin ardından
Bir özür mektubu gönderdiler arkasından
O mektubu nişan gibi boynunda taşıyor anne

Sebati Manav 22 Ağustos 2024