Anneye Mektup Şiiri - Aysel Gülmez

İçim yanıyor anne
Keşke olmasaydı sonumuz böyle
Keşke senin o gurur duyduğun, gözbebeğin,güzel, özel,terbiyeli
Kimselere layık göremediğin kızın olarak kalabilseydim
Üzmeseydim seni bu kadar
Sende beni üzmeseydin, anlayabilseydin
Katı olmasaydın bu kadar anne
Artık neye yarar ki üzülmek, ardından gidenin,
Pişman olmak, gözyaşı dökmek
Kaybedilenlerden sonra
Biz kaybettik anne
Sen o gurur duyduğun kızını kaybettin
Biliyorum yara açtım yüreğinde
Ama benimde yüreğim yaralı anne
Bende kaybettim
En başından belki de
Kazandığım hiç birşey olmadı ki
Hiç birşey yerli yerine oturmadı ki
Kızın belki güzeldi, özeldi ama şansızdı anne
İyi niyetliydi, kötülük yoktu içinde
Çok şeyde değildi istediği
Üzmek istemezdi kimseyi
Ama olmadı ki..
Gelin edemedin kızını, telli duvaklı çıkamadı evinden
Nişanını takamadın, çeyizlerini seremedin,kınasını yakamadın
Şimdi ise sanki öldü kızın toprağa verdin
Öldü mü kızın
Oysa neyi eksikti ki diğerlerinden
Fazlası vardı eksiği yoktu
İyi yerlere layıktı kızın, güzel şeylere
Böylemi olacaktı,böylemi diledin, böylemi istedin
Hani nerede mürüvvetini görme sevincin
Hani düğün evi, hani şenlik evi, hani gelinin
Bu gözyaşları da ne, bu cenaze çıkmış gibi olan evde ne
Her yerde izleri kızının
Kızın öldümü anne
Şanssız kızın, bahtsız kızın, babasız kızın
Bu bari iyi olsun demiştin,
Öbür kızlarımın bahtı gülmedi
Bu bari iyi olsun demiştin dimi
İyiyim ben çok şükür anne
Allah böyle istedi, birini sevdirdi, birine sevdirdi
Gönül isterdi ki
Her şey senin istediğin, dilediğin gibi olsun
Gönlün hoş olsun
Ama olmadı çok üzgünüm
Affet beni toprağın bol olsun