Anneye mektup Şiiri - Hasan Ay

Ah anasız çileli başım ah garibim ben.
Anam hatırlarmısın hani ben küçükken öldü demişlerya.
Keşke ölseydim bügün günahkar olarak bu çileleri yaşamasaydım.
Tövbe Allahım anamın çektığı çileler yanında benimkide çilemi.
Ben neler soyluyorum düşünmeden böyle aptalca.
Babadan uzak büyümüşsun anam öyle derdinya.
Dedeme kızardın,bir tek sana Kuran okumayı öğretmemiş diye.
Abiler ablanlar kardeşlerin hepsi kuran okurlarken.
Sen altmışından sonra öğrenmiştin kendi kendine.
Ha mücadele dedimya aklıma geldi senin yaşamın.
Sen mücadeleyi çok severdin savaşırdın problemlerinle.
Seni biz hep güçlü tanıdık oylede kaldın aklımızda.
Daha ben küçükluğumden hatırlıyorum senin yaşamını.
Hatıladıkça kendimi ayıplıyorum sorunlarımdan şikayet ederken.
Yazın yaylaya giderdik dört aylığına,sen sabah hayvanları sağar bize katardın.
Yayladakı süt,peynir,ahır işin bitince kahvaltını eline alırdın,
Balta omuzunda babamla bilikte ormanın yolunu tutardın.
Bir gününü hiç unutmam aklıma geldikçede ağlarım.
Kestiğiniz ağaç karşı ağaca yaslanınca düşürmeye çalımıştınya.
Altından kestiğin dallardan biri düdağınla,burnunu yırtmıştı.
Sende yaylaya gelip canlı canlı kendine dikiş atmiştin.
Hemde öylebir dikişki iiyileşince yara izi bile kalmamışti.
Yaranı diker dikmezde ahıra hayvanları sağmaya inmiştin.
Şimdi hanımlar çok nazık anam makınalar yapıyor işlerini.
Akşamda çok yorulduklarını söylemeseler hadi neyse.
Anam sen ve senin gibiler sırtıda bebelerle çapa yaparken.
Şimdikiler sut bile vermiyorlar bebelere şekilleri bozulur diye.
Anam sizler sıtınızda kar altıda karayemiş taşıyodunuzya.
Şimdikiler çok yoruluyormuş pazardan getidiği pilelerle.
Ah anam sözde rahat ettireceğim diye getirdim sizi İstanbula.
Ama sen burda bile gece yarılarında makine başında idin.
Sıladan gelen hastalar senden medet beklerdi hep.
Sanki seninkiler yetmiyormuş az çilen varmış gibi.
Ama senin bir kez oof dediğini duymadim hep şükr ederdin.
Derdinki iylik yap malık görmese Halık görür diye.
Hani sen hastalanmış kuledibinde ameliyat olmuştunya.
Ogünler hala gözlerimin önünde hıç gitmiyor acılarım.
Yanlız kalmıştım ameliyathane kapısında çok ağlamıştım.
Senin tahlil sonuçlarını alana kadar ağlamam devam etmiştı.
Sense üç gün sonra evin altında hayvanlarına hizmete inmiştin.
Ah anam senin kıymetini sağlığında biz hiç bilemedikya.
Hep üzdük yapmadık bizden istediklerini.
1989 siz babamla hacda iken olan afatte biz çok korkmuştuk.
Ne demiştik bilimisin anam nasıl ziyarete gideriz diye.
Hamd olsun sağ geldiniz sizi tekrar koklama fırsatı bulduk.
Ama vefamız eksık kabrinize ısk sık gelemiyoruz be anam.
Ama anam ne seni unuturum nede senin ana kokunu.
Hele hele on beş yaşımda bile tattığım anam sütünü.
Anam dilerim Mevlamdan sen neresinde isen ahıretin.
Benide orda seninle ve müşterek sevdiklerimizle kılsın.
Bilirim sen o yaşamınla cennetine kavuşamasan vay bana.
Anam sen hayatınla Mevlanın rızasını kazanamadınsa eğer.
Vay gelmiş bu yaşamımızla biz mahtumlarına.
İşte böyle anam seni çok özlüyorum ve arıyorum.
Yaradana el açıp cennetinde buluştusun diye yalvarıyorum.
Sağlığında yeteri kadar belki söyleyemedim anam.
Bilki seni çok ama çok seviyorum. 07.04.2007