Anneye Hasret Şiiri - Remziye Sıdal

Anneye Hasret

Küçücük elleri kocaman yüreğiyle
Alev alev parlayan gözleriyle
Öyle görekemli ki masum yüzü
Anneye hasret yetim çocuk

Tuttum ellerini öptüm gül yüzünü
Çırpıntı kuş gibi ceylan misali ürktü
Denizlere daldı, uzaklara göçtü hayali
Anneye hasret yetim çocuk

Öyle baktı ki yüzüme zeytin gözleri,
Solgundu gül yüzü sonbahar misali
Soracaktı ki annem gelecekm mi?
Yutkundu boğazı hızlı çarptı kalbi
Anneye hasret yetim çocuk

İstiyordu göçmen kuşlar gibi uçmak
Sıcak diyarlara anne kucağına konmak
Üşüyordu titriyordu gül dudaklı
Anneye hasret yetim çocuk

Gördüm bedeni erimiş mum gibi
Hasretle özlemle yanan yüreği
Anneciğim diye haykırıyordu
Anneye hasret yetim çocuk

REMZİYE SIDAL