Anneye Ağıt Şiiri - Ali Havan

Ne aydan haberim var ne güneşten ne dünden
Sen çekince elini parçalandık ilk günden.
Dünyamıza sis çöktü eksilmedi üstünden.
Islak kirpiklerimden hüzün düşüyor anne.
Hasretin sancısından ruhum üşüyor anne

Kasımda zaman durdu takvimlerde gün silik
Gece uykuya düşmüş şehre hâkim sessizlik
Mühürlenir evraklar hükümsüz kalır kimlik
Islak kirpiklerimden hüzün düşüyor anne.
Hasretin sancısından ruhum üşüyor anne

Haftasında yitirdim zamanın ortasını
Kim çizecek her sabah yönümün rotasını
Üç bölgeye ayırdım ömrün haritasını
Islak kirpiklerimden hüzün düşüyor anne.
Hasretin sancısından ruhum üşüyor anne

Hastaneye düşmesen elemin artar mıydı?
Karanlık odalarda için dışın zar mıydı?
Bir helallik almadan böyle gitmek var mıydı?
Islak kirpiklerimden hüzün düşüyor anne.
Hasretin sancısından ruhum üşüyor anne

Yoğun uykularında kaç gün düştü vadene
Kapanan gözlerini tekrar açmayı dene
Alnımı yaslıyorum kırmızı seccadene
Islak kirpiklerimden hüzün düşüyor anne.
Hasretin sancısından ruhum üşüyor anne

Odalar ilaç kokar serum iğne hap derken
Dinmeyen ıstırabın sürekli ilerlerken
Yoğun bakım korkusu içini kemirirken
Islak kirpiklerimden hüzün düşüyor anne.
Hasretin sancısından ruhum üşüyor anne

Keder kapında bekler gökte verilir karar
Evlatların yol gözler her yerde seni arar
Yokluğun derin boşluk bu hayat neye yarar
Islak kirpiklerimden hüzün düşüyor anne.
Hasretin sancısından ruhum üşüyor anne

Elin karıncalansa şekerin inletirdi
Gece sıkıntısını haplar serinletirdi
Tüm dünyalık yükümü duan hafifletirdi
Islak kirpiklerimden hüzün düşüyor anne.
Hasretin sancısından ruhum üşüyor anne

İlaçların çantada tarağın evde kalmış.
Tülbendin çekmecede derin bir yasa dalmış.
Küçük sarı tespihin askıda kalakalmış
Islak kirpiklerimden hüzün düşüyor anne.
Hasretin sancısından ruhum üşüyor anne

Üstüm başım dağınık dertlerim salkım saçak
Ayakta zor dururum düşersem kim tutacak
Ötelerden el uzat ümidim sensin ancak
Islak kirpiklerimden hüzün düşüyor anne.
Hasretin sancısından ruhum üşüyor anne

Göğsümde saklıyorum dinmeyen hicranımı
Yokluğun kızgın alev kavuruyor canımı
Düşlerimde kâbuslar sarıyor dört yanımı
Islak kirpiklerimden hüzün düşüyor anne.
Hasretin sancısından ruhum üşüyor anne

Buğulu gözlerimde alevlenir tahassür
Geceler kasvet yüklü gündüzleri teessür
Döndür çocukluğuma ekmeğime salça sür
Islak kirpiklerimden hüzün düşüyor anne.
Hasretin sancısından ruhum üşüyor anne

Ellerimle nar soydum kaşık versem yer misin?
Taze ıhlamur yaptım bir bardak içer misin?
Başım ağrıyor desem "anan ölsün" der misin?
Islak kirpiklerimden hüzün düşüyor anne.
Hasretin sancısından ruhum üşüyor anne

Sofralarda yalnızım tadım da tuzum da yok
Hiç kimseler açmıyor kapımı lüzum da yok
Sabah akşam sevecek "kekliğim kuzum" da yok
Islak kirpiklerimden hüzün düşüyor anne.
Hasretin sancısından ruhum üşüyor anne

Kimse merak etmiyor şevvali zilkadeyi
Pencere kenarında seyrettiğin caddeyi
Gittiğin günden beri açmıyorum perdeyi
Islak kirpiklerimden hüzün düşüyor anne.
Hasretin sancısından ruhum üşüyor anne

Ölüm bağları keser koptu hayat urganım
Hangi tabuta sığar gözyaşlarım figanım
Titriyorum her gece düştü dua yorganım
Islak kirpiklerimden hüzün düşüyor anne.
Hasretin sancısından ruhum üşüyor anne

Saati sana kurdum dönüşleri hüzünden.
Hevesler yarım kaldı ölümcül dert yüzünden.
Hava soğuk mevsim kış bana kazak ör yünden.
Islak kirpiklerimden hüzün düşüyor anne.
Hasretin sancısından ruhum üşüyor anne

Kâinat çöktü sanki enkazdayım gör beni
Yanım yörem sis duman sanki etti kör beni
Beş numara şiş aldım sensizliğe ör beni
Islak kirpiklerimden hüzün düşüyor anne.
Hasretin sancısından ruhum üşüyor anne

Firakı yumak ettim çilem pörsüdü birden.
Aciz kaldım izahtan yolculuğu tabirden.
Korkardın tek kalmaktan çık gel artık kabirden.
Islak kirpiklerimden hüzün düşüyor anne.
Hasretin sancısından ruhum üşüyor anne

Ömrün nihayetini tamamladın çileyle.
Öpemedik elini hakkını helal eyle.
Yol açılır bir gece ilahi ferman böyle.
Islak kirpiklerimden hüzün düşüyor anne.
Hasretin sancısından ruhum üşüyor anne
İstanbul/2020