Anneye ağıt Şiiri - Aysın Boyner

Anneye ağıt

dokuz ay karnında büyüttün beni
doğurdun ninniyle uyuttun beni
kollarımdan tutup yürüttün beni
haklarını nasıl Kİ öderim annecim

kusurumu buldunmu döverdin beni
içine sinmezdi severdin beni
büyüsün diyerek everdin beni
senli gecelere hasretim annecim

yıllar gelip geçse unutmam seni
allahım diyerek anarsın beni
nerede arasam sıcak ellerini
kulun kölen olayım üzülme annecim

uykudan uyandım ki başım ağrıyor
kapanmış kirpiklerim kulağım duymuyor
mezar mezar geziyorum içim durmuyor
hasretin ateşiyle ağlama annecim

bıktım artık senden ayrı bu elden
ayrılık acısı hasret selinden
ılgaz yollarından tosya içinden
bekle yollarımı dönerim annecim

kalbini kalbime koy anneciğim
elmalar kızarmıştır soy annecim
gece gündüz dualarla kal annecim
dünyanda sende mutlu ol annecim

dertlerim büyüktür çare bulamam
kahrolurum yinede sensiz kalamam
kaderin oyunuyla düello kuramam
bu can sana hayran gülüm annecim

dertliler ağlasın dertsizler gülsün
anadan ayrı kalan hasreti bilsin
gülü koklayanlar İNSAFA gelsin
kıymet bilmeyenler kurusun solsun
affet beni affet affet annecim

cennet analarındır onların olsun
doysun evladcığın sevgiye doysun
buluşalım cennette kalbim soğusun
kucakla beni sarmala bırakma annecim

1982