Annesiz Sevda Şiiri - Bahattin Tonbul

Dokuz ay karnında taşıdım beni
Bu yalan dünya ya,alışamadım
Birlikte yaşadık, doyurdun beni
Verdiğin rüya ya, alışamadım

İlk aşkım ilk sevda, seninle oldu
Gül gibi o yüzün, bakarken soldu
Ağlayan gözlerin yaş ile doldu
Verdiğin sevdaya alışamadım

Karanlık gecemde, hep yanımdaydın
Ateşler içinde, alkanımdaydın
Uykusuz gecede,hep başımdaydın
Verdiğin rüya ya alışamadım

Dilimden düşmezsin, içerim yanar
Bu nasıl bir sevda, yüreğim kanar
Sensizlik acısı, ölümü sunar
Verdiğin rüya ya alışamadım

Özlemi tutkudur, yolun gözlerin
Annem hep umuttur, bitmez sözlerim
Şarkıda türküde, sensin ezberim
Verdiğin rüya ya alışamadım

Bahattin Yılları,saymadan koyma
Annesiz sevdayı, aşk ile oyma
Mahkumum toprağa, haykırsam doyma
Verdiğin rüya ya alışamadım
Bahattin Tonbul
10.5.2015