Annesiz Kalan Yavrular

Mehmet Tellioğlu
18

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Annesiz Kalan Yavrular

Ağaç dalının kuytusunda yatan anne,
Belli ki avcıdan darbe yemişti.
Solgun bakışlarla bakıyordu yavrusuna.
Uçacak hali kalmamıştı,
Belliydi son anlarını yaşadığı.

Gagasını açıp kapadığında
Kan damlacıkları düşüyordu yere.
Annelerini göremeyen yavrular,
Yürekleri paralayan çığlıklar atıyorlardı.

Aç kalmışlardı,
Baba yiyecek peşindeydi.
Eşi çaresizdi,
Baba da umudunu kesmişti.

Giderek azalıyordu yavruların sessizliği
Son kez kanatlarını çırptı anne.
Ve son nefesini verdi oracıkta…
Küçük yavrular
Son kez baktılar annelerine öylece…

Eşi yavrularına döndüğünde
İçinden duymuştu derin acıyı.
Sıra son görevini yapmaya gelmişti,
Kokladı eşini defalarca,
Öpücükler kondurdu,
Son kez kalktı,
Yuvadaki yavrularıyla kucaklaştı.

Mehmet Tellioğlu
Kayıt Tarihi : 2.3.2008 17:37:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Mehmet Tellioğlu