Yıl...., küçük çocuk sesleniyor;
'Anne kunduralarımı tak ayağıma.'
Annesinin sırtı kan içinde bakmaktadır oğluna.
Çocuk bir mana veremez bu donuk bakışlara.
'Anne,' der 'anne.' uzanır annesinin yüzüne,
İfade hep aynıdır, değişmez.
Sol omzunun üzerinde, yere uzanmış, ağzı yarım açık.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta