Yıl...., küçük çocuk sesleniyor;
'Anne kunduralarımı tak ayağıma.'
Annesinin sırtı kan içinde bakmaktadır oğluna.
Çocuk bir mana veremez bu donuk bakışlara.
'Anne,' der 'anne.' uzanır annesinin yüzüne,
İfade hep aynıdır, değişmez.
Sol omzunun üzerinde, yere uzanmış, ağzı yarım açık.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta