Kokusunu özlersin; gülüşünü, ellerini yumuk yumuk... Uyusun da dinleneyim dediğin yavrunun yanindan ayrılamazsin. Ayrilirsan mecburen, elli defa gelip gidersin yanina, kontrol edersin nefesini, terlemis mi diye bakarsin, uzeri acilmissa ortersin. Endisesiz tek günün gecmez anne olduysan.
O gulerse gülersin, dudagini buktugunde icin sizlar. Keyifsizse nesi var acaba der rahat edemezsin. Kendin icin usendigin yapmadigin seyleri kosa kosa yaparsin yeterki bebegin iyi olsun diye. O senin 9 ay karninda turlu zorluklarla tasidigin mucizendir. Sen yiyemeyip ac kalanlardansindir oteki cok yiyip hasta olanlardan; bedeninde yaşadığın buyuk değişimler sadece bedensel degil duygusal olarak da yıpratır seni. Kirici ufacik sozlere kirilirsin hungur hungur ağlarsin, buyuklerinin yarattigi etkilerden bahsetmiyorum bile..
Tekmeleri sayarsin gozle gorulen hareketlere bakar gülersin, konuşursun seni duydugunu varsayarak o icinde buyuttugun minnakla.
Seni duyar da bazen cevap verir kimildar, tekmeler. O kurulan bagin kelimelerle ifadesi yoktur. Senin canindan kanindan beslenen var olan bir mucizedir o can. Şükür Allah'a..
Kavusma zamaniniz geldiginde o sancılara ragmen, karninin bastan basa kesilecek olmasina ragmen heyecanla beklersin o ani. Cektigin acilar bitmemistir daha. Bir de bunun sonrası vardir. Kucagina verdiklerinde şaşkınlıkla karisik heyecan şefkat merhamet sevgi gibi bir cok duygu dolup tasar icinden. Allah'ın sana emanet ettigi minicik bir can var kucağında, ameliyatmis kesikmis kanamaymis aciymis farketmez der ic sesin.
Tamamını Oku
