Annenin Çocuğuna İkazı Şiiri - Tahsin Koç

Bir gün annenin, işi düştü çocuğuna
Çocuğum bu işimi, yaparmısın dedi
Çocuğu kayıtsız kaldı, annesine
Anne tekrar etti, çocuğum yaparmısın
Çocuk en sonunda, cevap verdi
Kendi işini kendin yap, Anne dedi
İşimi yapamıyorum, çocuğum
Çocuk dedi, niçin yapamıyorsun
Yavrum, ihtiyarım gücüm yetmiyor
Çocuk dedi, bana ne? Benim, işim var
Ben, senin işini yapamam anne
Anne, ne kadar ısrar ettiyse,
Çocuktan, hep yapmam lafı geldi
Anne çaresiz, ne yapacağını şaşırdı
Biraz düşündü!
Bu çocuğa, nasıl anlatmalı bunu
Hemen aklına geldi,
Koştu gitti, beşiği getirdi
Koydu çocuğunun önüne;
Çocuğuna bu tarihi ikazı hatırlattı:
Ey! Eski halini unutan çocuğum.
Sen devamlı ağlayan, aciz bir yavruydun
Gece ve gündüz, koşardım yardımına
Şu beşiğin içinde, bir şeye yetmezdi gücün
Yüzüne konan, bir sinekten incinir ve onu kovamazdın
Acıkırdın da, kendi karnının doyuramazdın
Gezmek isterdin de, gezemezdin
Altını ıslatırdın da, değiştiremezdin
Ağlardın yırtınırdın, susmazdın
Allah (c.c.) bana, öğle sevgi vermişti
Senin hizmetinden, zevk alırdım inan ki, yavrum
Senin için her türlü, güçlüğe katlanırdım yavrum
Sana biri saldırsa, inanırmısın aslan kesilirdim
Kendim aç kalsam, bile önce seni doyururdum
Kendim uykusuz kalır, önce seni uyuturdum
Kendim ağlardım, önce seni güldürürdüm
Ayağın bir taşa deyse, acısını yüreğimde hissederdim
Ah! Benim acizlikten kurtulup, yiğit olan yavrum
Benim bu zayıf halimi, gör de ders al
Şimdi, güçlüsün kuvvetlisin ama
İleri zamanda, bu gücün ve kuvvettin azalabilir
Bir gün olur benim gibi, ihtiyarlar gücünü kayıp edebilirsin
Buda olmazsa o kara toprağa, girdiğin zaman
Seni ısıran dişleyen böceklere, gücün yetmeyecektir
Unutma ki, en güçlü Allah(c.c.) tır
Bu güne bakıp’da, böbürlenme evladım
Gücüne güvenip’de, merhametini ziyan etme evladım.

Ankara - 02.07.2011