Annenim Şiiri - Didem Karakış

Annenim ben senin
Ağladığında, koşan
Hastalandığında yanı başında olan
Sana hep sevgi dolu gözlerle bakan
Bedenim yorulsa bile
Ruhu hep seni koynunda taşıyan
Annenim ben senin
Mücadele edeceğiz seninle verip el ele
Yelken, açacağız saadet dolu günlere
Hep bizimle olmayacak ya engeller
Bir gün, gelecek çıkacağız seninle
O dar merdivenlerden
Yolumuza devam ederken umut denizinde
Gökyüzüne bakacaksın sen üzgün gözlerle
Bulutların arasından güneş doğacak üstüne
Üzerinde bembeyaz elbisenle
El sallayacaksın güneşe
Teşekkür, edercesine
Sevdiğine, sevildiğine, fark edildiğine
Küsmedim deyip hiç kaderime
Şarkılar söyleyeceksin
Başarının şerefine
Ben seni izleyeceğim
Dalıp gideceğim
O kocaman yüreğinin
Yüzüne vurmuş güzelliğine
Sarılacağız birbirimize
Tek kelime etmeden, başardık dercesine
Elini bırakmayacağım senin bir gün bile
Üzülüp ağladığında da
Umuda yolculuğunda da
Bedenimle ve ruhumla
Her zaman senle beraberim
Çünkü ben senin annenim…