Karaları giy üstüne çocuğum,
Annen öldü!
Alıştıra, alıştıra söylemedim,
Çünkü: annen de alıştırmadan öldü.
Bir umutsuz sevda mıydı,
Sana yaşatamadıklarının azabı mıydı,
Hesabını veremediği günah mıydı,
Yokluğa isyan mıydı..
Attı kendini sulara,
Bıraktı seni buralarda,
Annen öldü!
Bunu sana yapmamalı mıydı?
Bilemem..
Yaptı..
Yapması gereken buymuş gibi yaptı!
Doğallıkla, bakmadan geriye..
Attı kendini sulara,
Yaşamı bize bıraktı.
Bilinmez ki;
Belki de istediği, seni kendinden sakınmaktı..
Belki de bunu yalnız, senin için yaptı.
O’nu suçlamamalısın!
Bilinmez ki;
Hangi uçurumun kenarındaydı.
Annen öldü çocuğum
İstersen ağla!
Ağlamalısın üstelik, O'nu yıkarcasına.
Karaları giy üstüne bugün
Sulara bak ve el salla!
Kayıt Tarihi : 27.10.2006 10:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!