bekledim...
gün kendini devirdi...
zira saatler 00.01'i geçmişti...
bu da 8 ekim demekti...
8 ekim ise,
ANNEMSİZLİĞİN 5. günüydü...
bu gece ay bile
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta