Annemsizliğin 5. Günü...

bekledim...
gün kendini devirdi...
zira saatler 00.01'i geçmişti...
bu da 8 ekim demekti...
8 ekim ise,
ANNEMSİZLİĞİN 5. günüydü...
bu gece ay bile
büyüdü...
büyüdü...
bana inat eder gibi...
gösterdi tam 14'ünü
14'ü,
ANNEMİN en sevdiği haldi...
tabii ki
ay bunu bilemezdi
onun için de
bu kadar
gözyaşı dökeceğimi
tahmin edemezdi...
ay,
bana üzüldü
ben de
bunu göremediği için
ANA'MA...
gönlüm isyanda..
gözlerim isyanda...
ALLAH'IM,
ne olur beni anla...

Fikret Turhan-Yalova,
08.10.2014