Annemsiz kalır bu şehir oktay avcı

Ve sen hala sevmesini öğrenemezsen
Bir nehir gibi taşarım
Ve üstüne kusarım bu kentin
Kirletirim
Volkanik dağların patlatmasına benzer hıçkırığım
Kurur ağaçlar
Güneşin sarısı ısıtmaz bir daha ellerini
Ve geceleri yıldızlar süslemez
Tüm gemileri batar Akdeniz in
Taşar denizler taşımaz bu çirkinliği
Çocukların oyunları yarım kalır
Ve bayram şekerleri dağıtılmaz
Boyacılar ayakkabıları parlatmaz
Gidersem söylemeden öfkemi
Saçlarınıza en kalıcı şekilleri yapar berber
Ve sen böyle çalmaya devam edersen
Susarım
Suskunluğum okyanustur
Bütün mavilerini çalarım dünyanın
Alışkınım hırsızlığa
Bütün kadınlarını alırım yaşamın
Annesiz kalırsınız
Ama öksüz çocuklara dayanmaz yüreğim
Neyi bekliyoruz bu şehirde
Neyin nöbeti bu tuttuğumuz
Devrettiğimiz ikinci adımızla
Çalabilecek bir şeylerin peşinde
Herkes polis olmuş
Herkes jandarma
Kimin geleceği bu gasp ettiğimiz
Kimin malı aşırdığımız
Ve sen onursuzluğunu korursan
Kırarım bütün camlarını kışların
Bembeyaz bir ölüme boğulursun
Ve fabrikalarda tütün saranlar
Buzun renksizliğinde kaybolurlar
Sigarasız kalan tiryakiler