Karanlıkta kaldım sanki,
evimiz çok sessiz anne.
evimiz sensisiz anne...
Giderken nasılda öyle ıslak baktın
ösledim seni anne...
Hani ayrıldığımda evden gülüşlerini işittim dedinya
evin köşelerine sindin dedinya
döndüğümde
boynuma sarıldığında kıyametler koptuda gönlümde gururumdan ağlayamadım anne
Kızdığımı bile bile, gelen misafirlere
'bu benım küçük kızım' derdinya
hani nazlı kızım derdinya
büyümemi hiç istemezdin ya
beni neden büyüttün anne
Gene ayrıldığım da senden
Hani sevmem ya veda sahnelerini
hızlıca çıkmıştım evden
Giderken resmini götürmüştüm onu üptüm de yattım anne.
Hadi...
dön..
ösledim seni anne
Kayıt Tarihi : 14.3.2006 14:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
T
E
B
R
İ
K
L
E
R
.
TÜM YORUMLAR (5)