"Anne" dilde ki, fikirde ki,en güzel kelimeymiş. Annenin yanı, cennetin kırk köşesiymis.
Annenin duası, yedi kat yerin arşıymış.
Annenin kokusu, en güzel çiçeklerin viranesiymiş.
Annenin dudağı, evladının yanağının ıslak nağmesiymiş.
İşte evlat her "anne" değişte ya acısı diner ya da sevgisi çoşarmış.
Annenin yüreği onca acıya taş olsa dayanır mı?Çiçek olsa, bahar olsa, yaz olsa, gündüz olsa, gece olsa ya da yolumuzu aydınlatan ışık olsa yine de kırılmaz mı?
Bu yaralara evlat merhem olmaz mı?
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta