Annemm Şiiri - Osman Ozan Bozdağ

"Anne" dilde ki, fikirde ki,en güzel kelimeymiş. Annenin yanı, cennetin kırk köşesiymis.
Annenin duası, yedi kat yerin arşıymış.
Annenin kokusu, en güzel çiçeklerin viranesiymiş.
Annenin dudağı, evladının yanağının ıslak nağmesiymiş.
İşte evlat her "anne" değişte ya acısı diner ya da sevgisi çoşarmış.
Annenin yüreği onca acıya taş olsa dayanır mı?Çiçek olsa, bahar olsa, yaz olsa, gündüz olsa, gece olsa ya da yolumuzu aydınlatan ışık olsa yine de kırılmaz mı?
Bu yaralara evlat merhem olmaz mı?
İkimiz de ılık bir yağmur olalım durmadan yağalım kanayan yaralarımıza,
Hayatımızın Kutup yıldızı ya da Çoban yıldızı olalım,
Nereye gidersek gidelim ışığının altında sevginle uyut, doğru yolu buldur, fedakarlığı, sevgiyi, sabırı ve güzelliği öğret ANNE

Annemiz melek olmadan bilelim değerini...