Anne, zannetme ki gunler gecti de,
Degisti evvelki hissim gitgide...
Bir hircin cocugum, degismez huyum
Seneler gecse de ben yine buyum...
Senden umuyorum teselli yine
Bugun sefkatine muhabbetine,
Zanneder misin ki yok ihtiyacim
Belki eskisinden daha muhtacim...
Dunyanin tukenmez kederleri
..........
..........
Kayıt Tarihi : 9.11.2000 05:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Orhan Seyfi Orhon](https://www.antoloji.com/i/siir/2000/11/09/annemle-hasbihal.jpg)
Değişti evvelki hissim gitgide!
Bir hırçın çocuğum, değişmez huyum;
Seneler geçse de ben yine buyum!
Senden umuyorum teselli yine!
Bugün şefkatine, muhabbetine
Zanneder misin ki yok ihtiyacım?
Belki eskisinden daha muhtacım!
Dünyanın tükenmez kederlerinden
Kalbim kırılsa da böyle derinden,
Hayatım büsbütün ye'se kapılmaz.
Teselli bulurum içimde biraz
O derin sevgini hatırlarım da!
Her gece hıçkıran dudaklarımda
Hasretle anılan senin adın var.
Yalnız o kucakmış, yalnız o dizmiş...
İnsanlar ne kadar merhametsizmiş.
Hayat her zaman aynı demek. Merhametsiz insanlar, insanlığı çekilemez hale getirir. En sıcak kucak, anne kucağı, o kucağın sıcaklığı ve güvenirliğini, ve şefkatini, onları kaybetmeden önce anlamak gerekir. Diline sağlık. Beni Annemin sıcak kucağına götürdün.
Anne, zannetme ki gunler gecti de,
Degisti evvelki hissim gitgide...
Bir hircin cocugum, degismez huyum
Seneler gecse de ben yine buyum...
TÜM YORUMLAR (5)