Anne gezindiğin sana bağdır
Baba yaslandığın koca dağdır
Ömrümün en güzel çağı
Annemle babamla olan zamandır
O dağa yaslanmayı ne çok özledim
Koca dağ göçüp gitti ağlayarak izledim
Yaslandığım ağaç kurumuş kırılmış
Sevdiklerimle geçen zamanı özledim
O çok güzel bir insandı yürekleri dağlardı
Yüreklere dokunan babam da çok arardı
Babamı dostumu her şeyimi kaybettim
İnsanlar arasında sevilen koca bir çınardı
Bunları inkar etmek benim ne hatime
En sıcak günlerim oldu sizinle
Maddi manevi her şeyim sizsiniz benim
Annemle babam benim destekleyenim
26.01.2011
Yakup BAŞAR
Kayıt Tarihi : 26.1.2011 16:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yakup Başar](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/01/26/annemle-babam.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!