ANILAR… ANILAR…
MUDANYA’DA YAŞANMIŞTIR
ANNEMİN SÜTLAÇLARI
Rahmetli annem, yemek yapmayı çok severdi. Hiç üşenmez yemekleri büyük bir zevk ve ustalıkla yapardı. Pişirdiği bütün yemekler ve tatlılar çok lezzetli olurdu. Herkes tarafından beğenilir ve takdir edilirdi. Bu lezzet, Mudanya’nın suyundan mı annemin ustalığından mı kaynaklanıyordu bilmiyorum ama yemeklerin içine bir tutam hasret, bir fiske şefkat, bir ölçü vicdan, göz kararı hüzün ve bol miktarda sevgisini kattığı belliydi. Bizi mutfağa sokmaz, siz ortalığı toplayın yeter derdi.
Tamamını Oku
İstanbul'da evlendiğimin ilk yıllarında kiracılığımın bir döneminde bir kurban bayramı sonrası ev sahibimiz buz dolaplarına sığman fazla kalan eti bizim buzdolabına koymuş. Haberdar edildim ama unutmuşum. Buzdolabını açtığımda etleri görünce. Evde de yalnız olunca. Hepsini doğrayıp kavurdum. Eşim sanırım memleketteydi. Bi zaman sonra ev sahibi çat kapı çıka geldi. Etlerini istedi. Ben dona kaldım. Durumu anlattım. Kalan kavurmayı verdim. birde üzerine köyden gelen tere yağ vardı. Üstüne onu da verdim. Tatmin olmadılar ama yapacak bir şey yoktu. Evde yalnız kalınca et görürsem kavurma kavururum. Un görsem helva kavururum. Süt görsem içerim.
Ne güzel anılar. Bu güzel anıları mensur şiirler olarak bizlerle paylaşan değerli kaleme selamlarımı iletiyorum.
Her şeylerin organik olduğu, dostlukların candan olduğu yıllar. Okudukça sütlaçtan ne de canım çekti.
Saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta