uzak şehrin yalnız kalan insanlarıydık.yetim bırakıldı gençlik yıllarımız.
acınmadık acıtmadık kimseyi.kimsenin gözü gözünde değildi çoğu gözlerini kaybetmişti.
ağladım bir akşam üstü
ormanda ki kısraklarla koştuk bir ömür boyu
kimsenin hayatını dinlemeden yaşadık
hepimiz suçluydu hepimizin hayat denilen hapisanade
sabıkası vardı...hepimiz bir o kadar çocuk bir okadar yetişkin bir o kadar korkaktık ve ummadığınız kadar atılgandık.
Beni bu eylül öldürecek
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Devamını Oku
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta