Annemin Saksıdaki Çiçeği

Annemin saksıdaki çiçeği soldu
Ve ardından şehir sonbahara boğuldu
Ki bilenler bilir anneler çiçeklerle kaimdir
Saçları taze bir papatya kadar narin
Kedileri severler ve saksıda çiçek yetiştirmeyi de
Annemin son çiçek açtırma girişimi hüsrana uğradı sanırım
Sanırım anneler çocukları gibi seviyor çiçekleri
Şimdi annem saksıyı izliyor
Ölümün acı tecellisi bir saksıda vuku buldu annem için
Ben çiçekleri sulamayı bilmiyorum
Bir çiçeğim olsa mutlaka unuturdum sulamayı
Sonra oturur kırk gün kırk gece ağlardım
Sevgili anneciğim..

En son bir pazar sabahıydı hatırlıyorum
Bir mola yerinde sevmiştim bir çiçeği
O gün yumuşacıktı ellerim
Annelerin elleri bu yüzden yumuşaktır sevgi gibi
Bense uzun zamandır sevmiyorum hiç bir şeyi
Ne bir çiçeği ne de bir yağmurlu günü
Bana karlı bir gün eskiden sevgiyi hatırlatırdı
Şimdi yalnızlık ve soğuktan kemiklerim kırılıyor
Sevgi kimi zaman üşümekmiş sevgili anneciğim
Ben artık üşümüyorum.

Temmuz 2021