Annemin Öldüğü Gün Şiiri - Cem Han

Annemin öldüğü gün çocukluğumun da öldüğü gündü,
Yaşamın zorluklarında unutur gibi olduysam da bunu,
Yüreğim unutturmadı,bu acıyı daima sundu.

Seslerini duydum sıkıntıya düşüp annelerinden yardım isteyenlerin,
Benimde sıkıntılarım oldu Annem...Ve senden isteklerim.
Bende seni çağırdım yanıma,biliyordum beni duyduğunu ve gelmek istediğini
Ama,hissediyordum imkansızlığını,gelemediğini.

Hiç bir şey silemedi senin sevgini kalbimden,
Senin yokluğundan,eksikliğinden bir sızı koptu her zaman yüreğimin en derin yerinden.

Biliyor musun? Herkese anlattım senin öldüğün gün benimde çocukluğumun öldüğünü,
Seninle beraber kara toprağa gömüldüğünü.