Annemin o civcivli Yürek saati

Yatağına yatmadan önce
"O benim yüreğim" derdin.
Ve her akşam hep kurardın
Başucundaki küçük masanda
Civcivlerini besleyen O tavuklu saatini.

"Unutursam, civcivler yemsiz,
Anneleri de nefessiz kalır. " derdin.
Nasıl olduysa olmuş dün akşam
O yüreğindeki saatin
Zaman zembereğini kurmayı
Unutmuşun ya Anne.

Nasıl aklında unutursun
O yüreğindeki vaat'i?
Kendini nefessiz...Beni de Annesiz...
Bıraktın ya bu sabah Anne.

Nasıl oldu bilemem
Doğrusunu elbet sen bilirsin.
Gelip te habersiz kabrinden
Babam mı lâfa tuttu yoksa seni?

Hesap-kitap hasreti, gurbeti,
Tartışırken duraksız maziyi
Sonra barışıp da elele...
Beraber mi gittiniz o âleme...?

Arkanızda yem bekleyen
O küçük küçük civcivlerle...
Beni de geride öksüz bıraktın
Artık bundan sonra, her akşam Anne........!