Annemin o bakışını asla unutamam

Münevver Şenol
432

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Annemin o bakışını asla unutamam

Çocukluğumda yaşadıklarım aklıma geldik çe,kimi zaman güler,kimizamanda ağlarım.Geçenlerde Halamın küçük kızı Ülkü Sultan tepe den,Pendik; e taşınırken yüklü kamyonun üstünde minicik köpeğine sarılıp
gözlerinden akan yaşları dilinle yaladığını hiç unutamam dedi.Ama Pendik,
teki ev sahibimizin karısı Fikriye teyze daha köpeği görür görmez kendileri sığdı itleri kusur kaldı demez mi? Bir gün okuldan geldimki köpeğim kaybolmuş tabiki attılar ama çok ağlamıştım.babam hergün zembil dediği alet çantasıyla iş bulmaya gidiyor ama her seferinde de eli boş dönüyordu,
Tabi ay dediğin ne ki hemen geliveriyor du kirada birikmiş ti,Fikriye teyze gelirnusaybindeyken aldığımız ipek duvar ve sedir halımızı bu çok güzel,bunu
kiraya sayayım der alır giderdi,yerdeki bünyan halısıda nasibini aldığın dan yer boş kalmasın diye ince bir kilim almıştı babam.Hatta balkonuna koymak için kardeşimle benim yattığımız divanı bile almıştı kira karşılığı yer yatağında
beton çekmişti hasta oldum diye babam portakal sandıklarından sedir yapmıştı, Birgün komşumuz Gülser teyze geldi Babama bak Mahmut Abi bu
böyle olmaz,sat ver nereye kadar? B en Tarım Korumada Çalışıyorum kadın
işçi alıcak Ayşe,de çalışsın,hiç olmassa sen devamlı bir iş bulana kadar?
Babam çaresiz kabul etti ben Okuldan gelinceye kadar kardeşime Babam bakıyor,Bir gün okuldan geldim ki Babam sessizce ağlıyor Babamı ağlarken
ilk kez gördüğüm için çok gücüme gitmişti, sarıldım sordum,bugün izmite bir
iş vardı kimden istediysem yok dediler halbuki ben onlara kaç kez vermiş ve geride almamışımdır.diyince Annemi geçenlerde paltosunun vatkasına para dikerken görmüştüm de Bana Babana deme sakın bak Bayram geliyor size Bayramlık alıcam diye tembihlemişti,Ama Babam öyle ağlarken Ben Bayramlığı ne yapayım? Baba annem bize Bayramlık için vatkasına Para dikti
Akşama oradan al yarında gidersin dedim.Ama Akşama Babam alkollü geldi ve Anneme daha dün girdin işe benden Para saklıyorsun ha? O Anda,
Annemin bana bakışlarını hala unutamam,Tabiki evde büyük bir kavga çıktı
Ben anneme izah etmeye çalışıyorum,o,İtiş kakışta Babamın yaptığı sedirin kenarına kafamı çarptım kanıyor,Babam beni öyle görünce aklı başına geldi,bende Anneme özür dilerim söylememem lazımdı ama ben nasılsa eski giymeye alıştım.Ama Babamın ağlamasına dayanamam dedim.Aradan yıllar geçti ben kendimi anneme bir türlü anlatamadım şu yokluğun Gözü kör olsun Yıllar geçsede unutulmuyor hep bir yerleri Kanıyor insanın.
herkese böyle benim yaşadılarımı yaşamaması dileklerimle segiler
2.7.2006

Münevver Şenol
Kayıt Tarihi : 2.7.2006 21:48:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Aydın Sevgi
    Aydın Sevgi

    Bu dokunaklı hikayeyi okuyunca ,aklıma şu geldi;her zaman yaşanılan hayattan daha kötüsü başka biryerlde birileri tafınan yaşanıyor mutlaka.O sebeple hep halimize şükür vardır örflerimizde...
    Bu gönülden paylaşımına teşekkürler.
    Saygılarımla.

    Cevap Yaz
  • Saadet Ün
    Saadet Ün

    Sevgili Müniş
    Ben senin en çok yüreğini seviyorum. Öylesine duru ve temizki...
    Anılarını kaleme alıp yazman, şiir yazman, sendeki üreticiliği gösteriyor. Yazma aşkını gösteriyor.. Ve doğallığınla yazıyorsun yazdıklarını....

    Okuduğum anı içimi sızlattı. Küçük çocuk ruhuyla bayramlık bile istememişsin... babanın parası olsun istemişsin.. ve bak neler olmuş..

    Sen hep var emi...
    Kutlarım

    Yüreğinden öpüyorum

    Sevgimle

    (Fotoğrafına baktım. Siyah-beyaz zamanın güzelliğindesin... Nerde o günler)

    Cevap Yaz
  • Nevin Özveri
    Nevin Özveri

    Anacığım yine maziden bir anıya daha götürdün beni...teşekkür ediyorum...yüreğin dert görmesin.
    sevgimle..

    Cevap Yaz
  • Umut Gül
    Umut Gül

    İnsanın yaşamında unutamadığı o kadar çok anılar var ki...
    sen cesaret edip döküyorsun sanırım bizde o cesaret yok...
    gizli gizli yazmak adetimiz olmuş
    belki bir gün bize de cesaret gelir ablacığım

    sevgiyle

    Cevap Yaz
  • Kıymet Kuşçu
    Kıymet Kuşçu

    Müniş anam, yokluğu ve yoksulluğu çeken bilir.Ben de memur çocuğuydum.Kıt kanaat bir hayat hatırlarım hep.Senede bir bayramlık alınır ve bayramdan sonra o hemen kaldırılır.Kurban Bayramındada giyilmek üzere.
    Ve benimle yaşıt komşumuzun kızının bir bebeği vardı.Mavi örgüden tulumu, başlığı ve patikleri vardı.Yumuşacık bir bebekti.Emziğini ağzından çıkardığında ağlıyordu.Sapsarı, upuzundu saçları.Bebeğin adı Ebru idi.Çocukluk işte sırf o bebekle oynamak için onlara giderdim.Ama her seferinde oynatmazdı beni.Sadece karşısına geçer seyrederdim.Ve benim öyle bebeğim hiç olmadı.Ve onun içindir ki maviye ve oyuncak bebeklere olan hayranlığım.
    Offff Müniş anam ya, nerelere götürdün beni.
    Seni seviyorum.

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (6)

Münevver Şenol