Annemin elleri bir koku annemin kokusu bir çocukluk içimde
Varoluşumuzun varoşu bir manzaraydı.
İlk evimizden deniz görünürdü.
Annem işçiydi benim.
Babam Arap ellerinde inşaatçı.
Hatırlarım
Fast-food daha yokken
sokak aralarında oyun oynarken yerdik
Kardeşimle salçalı ekmeği.
Dizlerimiz yara bere.
Boynumda yünden bir iple bağlı evin anahtarı.
Akşamları gelirdi annem tozlu yüzü
Tütün kokusunu annemin ellerinden duydum ilk
Fabrika çalışanlarına verilen maltepelerden içtim gizlice.
Annem sürekli uyarırdı:
Sakın tanımadığınız insanlara yanaşmayın,onların vaatlerine kanmayın.
Kimsenin tavuğuna kışt demeyin,karıncaları ezmeyin.
Bir şey çalmayın.
Eloğluyla dövüşmeyin,kimseden şikayet gelmesin…
Hatırlarım ilk okkalı küfürlerimi yengelerime söylemiştim.
İkisi bir olmuş annemle kavga ediyorlar diye.
Annem ağzımın ortasına okkalı bir tokat vurmuştu.
Hem sevip hem korkardım annemden
Hele bir yaramazlık yapmayalım etlerimizi çimdiklerdi.
Yağmur gibi kadındı bazen ağlardı.
Güneş gülücüğüydü.
Bir gün
Bodrum katında yağmurdan ıslanmış siyah önlüğümle
Annem gördü okuldan kaçtığımı.
A ha dedim yedik şimdi paparayı.
Ama o oturup yanımda yağmur oldu.
Oğlum biz sizin için çalışıyoruz.
Okuyun da adam olun diye.
Pazar günleri banyomuzu o yaptırırdı.
Sabun derimizi tahriş eder
bir tırmık dolaşırdı başımızda
Saçlarımızı tararken.
“Temizlik imandandır.”
Hiç unutmam
Mülkü mülkiyeti nerden bilelim
Yemiş ağacına dadanmışız.
Koca taş yarınca kardeşimin kafasını
Kan revan halde görünce annem
Düşüp bayılmıştı.
Babama kaset doldururduk
Sesimizi duysun diye.
Annem bandın dolmasına yakın siz çıkın derdi
Babanızla özel konuşacağım.
Babamdan gelen kasetler kıymetliydi
Öyle uluorta yerde durmazdı.
Merdaneli makineler çıkmamıştı.
Mavi leğen içinde çamaşırlarımız
Annemin bağırtıları arasında
Deterjan köpürcüklerine pipetle üfleyerek
O en sevdiğimiz baloncukları uçururduk
Hayallerle gerçeklerin Arafına…
Tavuğun butlarını hiç yemedi oğulları yesin.
Kendi güzel giyinmese de olur çocukları tiril tiril olmalı
Kimseye el açmasınlar,harçlıkları göz doyursun.
Annemin elleri bir koku annemin kokusu bir çocukluk içimde.
“Balalarım,balalarım ananız size kurban olsun.”
Oğulların da ayaklarının altını öpsün anne.
Gökmen MengüçKayıt Tarihi : 10.3.2007 15:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!