Bahar'a:
Hastane odasında bir çocuk;
gözleri birer inci tanesi,
gözleri boncuk.
o gözlerden gülüşleri çalınmış,
geride;
yağmur yüklü bulutlar kalmış.
oturduk konuştuk bir akşam üstü,
soracak soruları varmış;
mesela,
çocuklar neden hastalanırmış?
birbirini takip etti sorular,
ve çaresiz kaldı bende
cevaplar.
ben sorayım dedim,
acaba büyüyünce ne olacakmış?
cevap verdi.
ben hayatımda ilk kez o gün ağladım.
''anne olacağım.''
derlerki;
hastane odasında çocuklar büyümezlermiş,
hasta yatağında düş göremezlermiş,
ellerini tuttum,
yüzüme baktı.
elleri annemin elleri kadar sıcaktı.
Kayıt Tarihi : 3.10.2006 14:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!