Anne,
şimdi bir duvarın ardındasın,
sessizliğin sonsuz olduğu bir yerde.
Ellerimle tutamam seni artık,
ama dualarım,
sana uzanan bir köprü oldu.
Başörtün,
bir dağın zirvesinden esen rüzgâr gibi,
kalbimde dalgalanıyor hâlâ.
Her dua edişimde,
sana ulaşıyor gibi hissediyorum.
- "Oğlum," derdin,
"Yürek temiz olursa,
dua göklere yükselir,
ve Rahman’a kavuşur."
Şimdi o yüreğin,
en temiz haliyle huzurda.
Anne,
her gecenin karanlığında,
bir yıldız göz kırpar bana.
Bilirim, senin dualarındır o,
beni koruyan,
beni sarıp sarmalayan.
- "Oğlum," derdin,
"Hayat bir imtihandır.
Sabret, tevekkül et,
ve hep şükret."
Ben de şimdi sabrediyorum anne,
ama hasretin ateşi dinmiyor içimde.
Sesin,
o huzurlu, sakin sesin,
yankılanıyor hâlâ içimde:
- "Dualar unutulmaz oğlum,
onlar,
toprağın bile ötesinde yaşar."
Anne,
sen gittin ama yüreğimi bırakmadın.
Biliyorum,
her secdede,
her dua da,
sen hâlâ benimlesin.
Kayıt Tarihi : 29.11.2024 11:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Selami Çakır](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/11/29/annemin-duasi-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!