Annemin Çamaşır Taşı Şiiri - Kemal Alkurt

Balahor göğünün gri gezgin kaleleri
Dağların ardına çekilende
Azatlığın fevkinde güneş
En yakıcı oklarını salıyordu doğaya
Haziran ayının cırcır böceği korosu
Çevreden yayılan o bayıltıcı buhur
Gomata deresinin çağıltısında eriyordu

Evvelsi günden gece boyunca
Sepet dolusu çamaşır yatırıldı kül suyunda
Dövülerek yıkanacak derenin turunç say’ında
Köpükten baloncuklar uzadı dere boyunca

Yuyuldu durulandı onca çamaşır
Yeşil çimenler üzre serilip kurutuldu

Mitil boldu evimizde
İlk göz ağrısı hallaç annemin
Kök iğnesi ile yüzledik yorganları
Yan yana günlenmiş pamuk döşekler
Üstüne peyke boyunca temiz çarşaflar

Dört erkek kardeş ortamızda annemiz
Yelken açtık pembe düşlere