Annemin Arkasından Şiiri - Kâzım Özgür

Öyle zor ki sensizlik sızlatıyor içimi;
Anne beni af eyle, hakkını helal eyle.
Bi-çareyim ben böyle, ahu zarım dinmiyor,
Anne beni af eyle, hakkını helâl eyle
2
Kaybettim annemi; ateş düştü yanırım;
Unutmadım onu ben, gece gündüz anarım.
Kayboldu umutlarım kurudu hep pınarım.
Anne beni af eyle, hakkını helâl eyle.
3
Kıymetini bilmedim figanı feryattayım,
Kadrini bilmedim ne kadar hoyrattayım.
Pişmanlığım bin parça; acı bir hayretteyim,
Anne beni af eyle, hakkını helâl eyle.
4
Ahu zarım nüksetti, için için ağlarım;
Ölümün ateş gibi yüreğimi dağlarım.
Öyle zor ki sensizlik, karaları bağlarım;
Anne beni af eyle, hakkını helal eyle.
5
Sen yoksun ya yanımda hicranım göğe çıktı,
Toplanan yakınlarım ahu zarımdan bıktı.
Böyle acı bir ölüm, bizi ateşe yaktı,
Anne beni af eyle, hakkını helal eyle.
6
Seni rüyamda gördüm gözümden yaşlar aktı,
Toplanmıştı komşular, yokluğun yürek yaktı.
Hayalin oradaydı durmadan bana baktı,
Anne beni af eyle, hakkını helal eyle.
7
Hayreti’yim’ çaresiz Hakka boyun bükerim,
Anlattım ahvalimi, size derdim dökerim.
Annemin mezarına yeni güller dikerim.
Anne beni af eyle, hakkını helâl eyle.

{Kâzım ÖZGÜR 29-MAYIS-2009}